Częstochowa - Konopiska - bagno w Korzonku i las z przygodami - Olszyna - Herby - Częstochowa

Środa, 27 września 2023 · dodano: 08.01.2024 | Komentarze 4

Wspólna jazda ze znajomym, trasa: Częstochowa: Wrzosowiak, Stradom, Dźbów - ścieżką rowerową do Konopisk - lasami - bagno w Korzonku - leśne drogi - Olszyna - Kalina - Herby - Blachownia - Wyrazów - Częstochowa.



Ogólnie trochę późno wypadł nam wtedy wyjazd. W Konopiskach pod kościołem był kilkunastominutowy postój na poprawienie licznika w rowerze kolegi.


Konopiska © Kolzwer205



W las za Konopiskami wjeżdżaliśmy, gdy słońce chowało się za horyzontem, celem było bagno w Korzonku (tu wpis z 2019 roku, jak wygląda tamta okolica). Po dotarciu na miejsce leśnymi drogami i krótkim postoju rowery musieliśmy przeprowadzić wąską ścieżką przez teren bagna, a po tej operacji... ścieżka skończyła się. Stwierdziliśmy, że nie będziemy wracać, skoro za około 200-300 metrów na mapie jest "większa" droga, tak poprowadziliśmy jeszcze rowery na przełaj przez las, przez wszystkie krzaki i pajęczyny, dotarliśmy do drogi pożarowej. Wtedy zorientowałem się, że nie mam okularów rowerowych, stwierdziłem, że wracam po nie, kolega poczekał z naszymi rowerami. Z lampką rowerową, przedarłem się znowu przez te wszystkie zarośla, okulary znalazłem...na początku bagna, kolejna strata jakichś 10-15 minut. Wracając do kolegi czekającego z rowerami było już praktycznie ciemno, w zasadzie kilkanaście minut przed kompletnymi ciemnościami, gdyby nie miał w rowerze mocnej lampki chyba bym go już nie znalazł :)

Dalsze leśne drogi ładnie wyglądały tylko na mapie, mocno zarośnięte, miejscami rozjeżdżone przez cięższy sprzęt, miejscami także podmokłe i z koleinami głębokości połowy koła rowerowego. W jedną z takich kolein zsunął się akurat kolega, błoto po kostki, a jechaliśmy już w kompletnych ciemnościach. Jadąc dalej w leśnej nocnej ciszy usłyszeliśmy, jak coś głośniej stęka, po chwili poczuliśmy świeże odchody, a w następnej sekundzie w krzakach, w odległości kilku metrów, w delikatnym kącie padającego na boki światła z naszych lampek zobaczyliśmy poroże i sylwetkę łosia załatwiającego swoje potrzeby. Chyba lekko się wkurzył, że został przyuważony w takiej sytuacji, bo zazwyczaj łosie uciekają, a ten podbiegł kawałek za nami, my oczywiście stosownie do chwili zwiększyliśmy tempo jazdy :))  To na pewno będzie jedna z bardziej niezapomnianych przejażdżek z tamtego roku.